Svitovna po sebi izvrsna nî lipos

Svitovna po sebi izvrsna nî lipos autor: Šiško Menčetić

1. pjesma prvog dijela Ranjinina zbornika. Akrostih Sismondo.

Svitovna po sebi izvrsna nî lipos;
   avo je ka ne bi zgubila, mnju, kripos,
jer među anđelska obličja u raju
   viđu sva nebeska da se k njoj zbiraju.
Skončan'ju nî slična, ne taji nje lice,
   po kom je prî vična ner ptica fenice.
Misal ju srdačcem gdi more da obja,
   gdi ona, [s] sunačcem upored grede, sja?
od koga da kola povlada za mal hip,
   toprv bi ohola nebesa i svit lip:
ne bi bil manji strah da zemlja ne zgori,
   kad malo vas u prah Fetont svit ne stvori.
Dobiva svuda dvor; gdi pride, stvori raj;
   tko želi razgovor, hod', veće ne krsmaj:
ovo je cvit oni od koga slavan glas
   po stranah svih zvoni ter njom svit ima čas.