Tmine i vatreni stub
| Biblija, ekumenski prijevod; preveo: Tomislav Dretar Tmine i vatreni stub |
- 17 1 Tvoje su presude velike i
- teško shvatljive.
- Tako su se zapuštene duše
- zagubile.
- 2 Ti bezbožnici koji bijahu htjeli
- porobiti sveti narod,
- oni počivaše , zatvorenici tvojih
- tmina i u lancima jedne dugotrajne
- noći, zatvoreni pod jedan krov,
- protjerani providnošću vječnom1.
- 3 Dok oni mišljaše ostati skriveni,
- sa svojim tajnim grijehovima,
- zahvaljujući neprozirnoj kopreni
- zaborava,
- oni biše raspršeni, mučeni jednim
- strahovitim užasom i uznemiravani
- priviđenjima.
- 4 Jazbina koja ih prikrivaše2 ne
- čuvaše ih nikako od straha,
- razorna buka odzvanjaše uokolo
- njih i oni vidješe pojavljivati se
- mračne utvare zloslutnih lica.
- 5 Najmoćnija vatra nije uspijevala
- prsnuti svjetlošću i svjetlucavi sjaj
- zvijezda ne pristajaše osvijetliti
- tu groznu noć.
- 6 Njima se samo prikazivao jedan
- žeravnik koji se sam od sebe
- zapaljivaše i rasipaše užas;
- kad bi taj prizor nestao s njihovih
- očiju, oni bi ostajali užasnuti i
- oni ocjenjivaše još većim zlo ono
- što vidješe.
- 7 Obmana magije bijaše udarena
- nemoćnošću i njena uobraženost
- znanjem primila je jedno ponižava-
- juće poricanje.
- 8 Oni koji se gradiše jakima za
- protjerati iz jedne duše bolesne
- užase i nemire sami bijahu
- bolesni od jednog smiješnog straha.
- 9 I čak ako ne bijaše ničeg
- uznemiravajućeg da im izaziva
- strah, prolaz zvijeri i zviždanje guja
- dostajaše za prestrašiti njih:
- 10 oni umirahu od straha, odbijajući
- čak vidjeti taj prizor1 kojemu
- nije bilo sredstva za izmaknuti.
- 11 Opakost svjedoči o svojoj
- kukavnosti kad je osuđena svojim
- vlastitim svjedočenjem2;
- ona uvijek povećava teškoće kad je
- pritisnuta savješću.
- 12 Jer strah nije ništa drugo do li
- napuštanje spasenja od razuma.
- 13 Što se manje u nutrini svojoj
- ufa u tu pomoć3,
- to se više osjeća neznanje o onome
- što proizvodi nemir.
- 14 Ali oni, tijekom te noći,
- istinski nepodnošljive,
- i izišli iz dubina nepodnošljivog
- *Hada, spavajući istim snom,
- 15 oni bijahu ujedno proganjani
- čudovišnim utvarama
- i uzeti utrnućem svoje duše;
- jedan iznenadni i neočekivani strah
- bijaše se sručio na njih.
- 16 Isto tako, tko bi se našao dolje1,
- padao bi i ostajao zatvoren u
- jednom zatvoru bez rešetki.
- 17 Bi li on orač, pastir ili uposlen u
- teškim radovima u pustinji,
- zgrabljen iznenada , on trpješe
- jednu neizbježnu nuždu,
- 18 jer svi bijahu povezani jednim
- istim lancem tmina.
- Zvižduk vjetra, melodiozna pjesma
- ptica u gustim granama ,
- tijek silnih voda,
- 19 šum suhog kamenja koje se
- stropoštava,
- nevidljivi trk životinja u propnju,
- rikanje najdivljijih zvijeri
- ili odjek uzvraćen iz udubina
- planinskih,
- sve ih to činjaše uzetim od straha.
- 20 Jer cijeli svijet bijaše osvijetljen
- jednom sjajnom svjetlošću i bez
- zapreka nastavljaše svoje
- djelatnosti.
- 21 Nad njima samim, jedna se teška
- tmina bijaše rasprostrla,
- slika tmina dosuđenih da ih prime,
- ali oni bijahu za sebe jedno teže
- breme od samih tmina.
- 18 1 Za tvoje svete, naprotiv,
- bijaše jedna velika svjetlost,
- a drugi slušaše njihove svete glasove
- ne razlikujući njihove
- sjene1;
- oni ih proglašavahu sretnima zato
- što tako nisu patili
- 2 oni im zahvaljivaše što nisu njima
- naškodili nakon svih pretrpljenih
- krivdi i iskaše im oni oproštenje
- za svoje neprijateljstvo.
- 3 Ali umjesto tmina, ti si svojima
- dao plamteći stub, vodiča za jednu
- nepoznatu putovnicu i sunce
- neškodljivo jednoj slavnoj selidbi.
- 4 Glede onih, oni bijahu zaslužili
- biti lišeni svjetlosti
- i zatvorenici tmina,
- zato što su držali u ropstvu sinove
- tvoje putem kojih trebaše biti
- svijetu dana nepropadiva svjetlost
- Zakona.
