Jozua i Kaleb
| Biblija, ekumenski prijevod; preveo: Tomislav Dretar Jozua i Kaleb |
- 46 1 Jozua, sin Nunov bi jedan
- smion bojovnik.
- On naslijedi Mojsija na položaju
- proročkom i, sukladno svom imenu,2
- postade velik za spasiti izabranike
- Gospodove, za kazniti neprijatelje
- ustale protiv njega i dati Izraelu
- uzeti u posjed njegovu baštinu.
- 2 Koju si samo slavu stječe kad
- dizaše ruke
- i vitlaše mačem protiv gradova!
- 3 Tko dakle prije njega bijaše tako
- odlučan1đ
- On je taj naime koji vodiše bojeve
- Gospodove.
- 4 Nije li to putem njega bilo sunce
- zaustavljeno i kad od samo
- jednog dana postadoše dva?
- 5 On zazva Sve-Višnjeg, Moćnog,
- kad ga neprijatelji stiskaše sa svih
- strana, i Gospod Veliki ga usliša
- šaljući tuču ogromne snage.
- 6 On se obori na neprijateljski narod,
- i upropasti protivnike koji silažaše
- niz kosinu,
- da bi neznabošci upoznali sva
- njegova oružja,
- pošto oni ratovaše protiv
- Gospoda.2
- Naime on hođaše slijedom
- Moćnoga
- 7 i u dane Mojsijeve on postupaše
- s odanošću,
- kao i Kaleb , sin Jefunov:
- odupirući se pred saborom,
- oni sprječavaše narod zgriješiti i
- prekinuše opaka mrmljanja.
- 8 Tako njih dvojica biše sami
- spašeni između 600 tisuća
- pješaka,
- da bi bili uvedeni u baštinu,
- u jednu zemlju gdje teku
- med i mlijeko1.
- 9 I Gospod dade Kalebu snagu
- koja mu ostade sve do u starost,
- dade mu uspinjati se u visine
- zemlje 2 koju njegovo potomstvo
- trebaše sačuvati u baštini,
- 10 da svi sinovi izraelovi znaju
- da je dobro slijediti Gospoda.
