Prijeđi na sadržaj

Darovnica hercega Stjepana samostanu sv. Stjepana pod borovima (1078.)

Izvor: Wikizvor

Darovnica hercega Stjepana samostanu sv. Stjepana pod borovima (1078.)
autor: herceg Stjepan, kasnije hrvatsko-dalmatinski kralj Stjepan II.

Darovnica se nalazi u talijanskom prijevodu Kartulara sv. Stjepana pod borovima iz 17. stoljeća. Originalni kartular bio je pisan latinskim jezikom i datira od 11. stoljeća nadalje.


Transkript:

Nel nome di Christo. Io Stefano, gia nobile duca di Crouati, oppresso da graue infirmita ho fatto chiamare i uenerabili sacerdoti del regno di Croatia per ritrouar remedio de miei peccati, per buon conseglio de quali m'ho fatto portare al monasterio di san Stefano protomartire. Et iui fece deposito di tutta la mia dignita et iui elessi lamia sepoltura raccomandandomi all'orationi dell'abbate del medesimo monasterio. Et ho offerto per remedio dell' anima mia al medesimo monasterio dui campi del mio patrimonio: uno al ponte Adneslab et a i beni del mio nepote et fino al fiume, l'altro campo a dritto per Brestempotoch al fiume et a i medesimi beni di mio nepote. Furono fatte queste cose alla presenza di Sommomiro re, mio signore, di Lepa regina, di Radouano figliolo del re, di Pietro prete e cardinale, leato della Romana chiesa, di Lorenzo arciuescouo, di Gregorio uescouo, di Giouanni abbate di san Bartolomeo, di Vrsone di san Moise, di Andrea capellano, di Nicolo capellano del re. Et io Teodor, cancelliere del signor re ho scritto questa carta et fui testimonio.

Prijevod:

U ime Krista. Ja Stjepan, nekad svijetli herceg Hrvata, shrvan teškom bolešću dozvah k sebi časne svećenike hrvatskoga kraljevstva da mi nađu lijeka za moje grijehe. Po njihovu savjetu pobrinuh se, te se dadoh prenijeti u samostan sv. Stjepana. Tu se odrekoh svih svojih časti i odabrah grobnicu, preporučivši se glavaru istog samostana da me spominje u svojim molitvama. Za izliječenje svoje duše dadoh istom samostanu dvije zemlje od moje baštine: jednu kod mosta Adneslab i do dobara moga nećaka i do obale rijeke, drugo polje ravno od Brestempotoka do rijeke i do istog posjeda moga nećaka. To je učinjeno u prisutnosti Zvonimira kralja, mog gospodara, Lijepe kraljice, Radovana kraljevog sina, Petra svećenika i kardinala, poslanika Rimske crkve, nadbiskupa Lovre, biskupa Grgura, Ivana opata Svetog Bartolomeja, Ursona od Svetog Mojsija, Andrije kapelana, Nikole kraljevog kapelana. I ja, Teodor, kancelar gospodina kralja napisao sam ovu povelju i učinio svjedočanstvo.