Takvo strašno prigodjenje,
popom, fratrom na sujenje,
ar v prokletstvo zapadiva
živo telo ki skončiva.
Biše dalje od polnoći,
tak govore vsi svidoci,
da nit kriva niti dužna,
mirno, veruj, buha tužna
prik trbuha, polje ravno,
mimo šunke, mesto slavno,
ne navraća na harmicu
bojeć zgubit vsu zdravicu.
Kad jur došla med dolice,
prvi confin od guzice,
htiše onde počinuti,
v rosnoj travi osvanuti;
al zagermi vred lumbarda
iz Soxane, stara grada,
koja zgodi tako strašno,
vsu na kuse zmrvi lasno.
Oh, komu se ne b' smilila
glavu svoju da zgubila
tužna buha prija zore;
deh, pivajte, mile hore!
